2020 door de lens van onze ambassadeurs
Was 2020 een jaar om snel te vergeten? Wij denken van niet. Meer dan ooit hadden we tijd om vogels en wilde dieren te gaan spotten in de Belgische natuur. Dat leverde indrukwekkende, ontroerende en prachtige beelden op. Tijd voor een terugblik op hun meest memorabele fotomomenten. Dit was 2020 door de lens van onze ambassadeurs.
Oog in oog met een everzwijn
Geert Tilmans: “Aangezien ik bijna altijd wilde dieren fotografeer, besloot ik er toch nog eens op uit te trekken om landschappen te fotograferen. Ik stond die ochtend met mijn camera en statief aan de oever van een ven. Maar omdat ik het niet kon laten, had ik toch mijn telelens meegenomen. Net voor ik mijn eerste foto wilde maken, hoorde ik een aantal takken breken kortbij tussen de struiken. Een everzwijn kwam mijn richting uit. We zagen mekaar en we schrokken allebei. Het everzwijn sprong daarop in het water waarop ik snel mijn camera nam die ik op de grond had liggen. Gelukkig kon ik nog enkele foto's nemen vooraleer het zwijn aan de overkant weer tussen de struiken verdween...”
Betrapt in het bos door ransuilkuikens
Mathias Mulkers: “Wat leek het zalig om een intense werkweek af te sluiten met een rustgevende natuurwandeling. Met het nodige enthousiasme en een opgeladen camera ging ik samen met mijn vriendin op stap. Na enkele kilometers kwam er een frustratiemoment: “Help, ik moet dringend plassen!” Verscholen achter enkele struiken zocht en vond mijn vriendin een plaatsje om te plassen. Met mijn rug tegen een boom stond ik op de uitkijk, niemand te zien of te horen… Tot er een piepend, krijsend lawaai uit een boom kwam. Ik schrok me rot en ging onmiddellijk op ontdekking met de camera. Een gelukzalig moment, enkele ransuilkuikens keken me vragend aan: “Wat doe jij hier?” Snel nam ik mijn fototoestel en begon ik er op los te fotograferen. Tot op vandaag vraag ik meermaals per week om samen met de vriendin de natuur in te trekken, weliswaar met een volle blaas.”
Muisstil wachten op dassen
Yves Zielinski: “Veel mensen hebben nooit een das in levende lijve gezien. Vooral de moeite en tijd die ik erin gestoken heb, maken de foto's speciaal. Alles bij elkaar kost iedere trip een 5 tal uur en dat 3 à 4 keer per week. Een aantal keer werd het goede moment verstoord, waardoor die dagen alle kansen verkeken waren. Mooie momenten waren er ook. Voor mij was het mooiste moment dat ik samen met mijn gezin op een avond gedurende een halfuur dassen heb kunnen zien. Mijn vrouw en twee zoontjes van 8 en 10 jaar waren diep onder de indruk. Het viel wel niet mee om mijn kids gedurende een aantal uur muisstil te houden. De vraag “Komen ze nog?” of “Duurt het nog lang?”, heb ik die dag toch meerdere keren moeten beantwoorden. Als ze dan eindelijk tevoorschijn komen en je je passie kan delen met je gezin... Iets mooiers bestaat er niet.”
Bospaddenstoelen en de cirkel van het leven
Eva Toebat: “Deze foto nam ik in de herfst van 2020. Het was een aangename verrassing om te zien hoe deze drie paddenstoeltjes uit een walnoot groeiden. De waterdruppel op de rechts paddenstoel maakt het af voor mij. De foto doet me denken aan de cirkel van het leven in de natuur.”
Fotogenieke ree op wildcamera
Susan Van Den Munckhof: “Met wildcamera's leer je het bos op een heel andere manier kennen. Je weet van tevoren nooit wat je gaat filmen en het is de spanning bij het controleren van de camera's die mij steeds opnieuw zo enthousiast krijgt. Ondanks dat je er niet bij bent op het moment dat de actie plaatsvindt, pakt het af en toe heel goed uit. Deze opname had voor mij bijna niet beter gekund. De mooie herfstkleuren en de ree die even poseert voor de camera.”
Op handen en knieën voor een reegeit
Bart Vermeiren: “Deze foto van een reegeit is voor mij mijn foto van 2020, want voor deze foto heb ik echt moeten zwoegen. Ik was al enkele weken gaan verkennen in Fondatie Boudelo en deze keer was het prijs. Ik spotte de ree verderop in het weiland en ben dan maar op mijn buik door het natte gras gekropen tot ik op enkele meters afstand was. Ze had me pas op het einde gezien maar als ik onbeweeglijk stil lag, was ze vooral nieuwsgierig. Na wat foto's genomen te hebben, ben ik rustig terug gekropen en heb ik met een volledig nat pak de ochtend verder gezet.”
Zeehonden en lepelaars spotten aan de Ijzermonding
Jana Janssens: "Jaarlijks ga ik elke zomervakantie naar Nieuwpoort en bezoek ik de Ijzermonding om zeehondjes te spotten. Dit jaar was het niet anders en had ik weer het geluk om 8 zeehondjes te zien zonnebaden. Als kers op de taart liepen er twee lepelaars voorbij. Het enige jammer was dat er een boot tijdens het binnenvaren iets te dicht kwam voor een foto te nemen en daardoor een deel van de zeehondjes verjaagde."
Winterwonderland in de Hoge Venen
Hanneke Van Camp: "Hoge Venen, België's meest betrouwbare sneeuwlocatie. Altijd prachtig om te wandelen, maar helemaal hemels als er sneeuwmannen gemaakt kunnen worden en alles in een onmetelijk, vredevol wit dekentje verdwijnt. Een extra fijne staycation ervaring, zeker in combinatie met de heerlijke eclairs, appelflappen of warme chocomelk van de plaatselijke bakker."
Baltsende blauwborstjes in de Latemse meersen
Kurt De Meulemeester: "2020 was een jaar als geen ander. Meer dan ooit zijn we met zijn allen onze natuur dicht bij huis gaan opzoeken. Ik heb dit jaar dan ook veel meer natuurfoto's uit eigen streek dan andere jaren. Als vogelaar heb ik volop genoten van elke nieuwe ontdekking in de natuurgebieden die binnen fietsafstand gelegen zijn. Mijn keuze voor foto van het jaar werd deze baltsvlucht van een mannetje blauwborst. De foto is genomen begin april tijdens de eerste lockdown in de Latemse meersen. Op dat moment was onze wereld zo goed als volledig stilgelegd, geen vliegtuigen, files, ... maar de natuur stond niet stil. Zomergasten zoals de blauwborstjes kwamen aan uit het Iberisch schiereiland en westelijk Afrika en zongen onbezorgd hun mooiste lied om de vrouwtjes te imponeren. Veel mensen hebben het voorbije jaar voor de eerste keer tijd kunnen nemen om onze natuur te ontdekken. Laat ons hopen dat we er dan met z’n allen ook meer zorg voor gaan dragen zodat toekomstige generaties daar ook nog van kunnen genieten."
Familie Schaap poseert op Kalmthoutse Heide
Els De Backer: “Dit jaar heb ik heel veel van thuis uit gewerkt. Ik heb er de goede gewoonte van gemaakt om de wekker extra vroeg te zetten, en dan eerst een wandeling te maken met mijn camera vooraleer met telewerken te beginnen. Dus ik heb super vaak genoten van kleurrijke zonsopgangen in de polders en ontmoetingen in het bos met reeën, vogeltjes, een vos, … De foto met de schaapjes is van afgelopen zomer op de Kalmthoutse Heide. Ze kwamen zo mooi poseren, het lijkt net een familiefoto. Dat duurde maar een seconde, maar ik heb het juiste moment kunnen vangen.”
Wat je van bevers leren kan
Jochen Lambrechts: "Deze foto’s zijn gemaakt in een rivier die grenst aan een druk industrieterrein. Ik stond er op nog geen 5 meter vanaf, maar de bever deed gewoon rustig zijn ding. We hebben de rivier nog vaak bezocht net na de eerste lockdown en elke keer succes gehad, buiten hooikoorts- en muggenaanvallen gerekend."
De 'Epic Split' van een baardmannetje
Koenraad De Mol: "Het baardmannetje stond al lange tijd op mijn bucketlist. Vorig jaar ging ik ettelijke keren zoeken in de rietvelden aan de Schelde in Destelbergen en Gentbrugge, een speld in een hooiberg. Dit jaar zag ik op waarnemingen.be dat er gesignaleerd waren in de Bourgoyen-Ossemeersen. Op een mistige, zonnige morgen vertrok ik vroeg met de fiets richting Gent. Daar stonden de mannen met de grote telelenzen al paraat. Ik leerde veel bij over het gedrag van de vogel. Blijkbaar komen ze op de rietpluimen eten als de zon al wat hoger staat. Iets later op de ochtend verschenen ze per koppel, vliegend van pluim naar pluim. Ineens hing een mannetje tussen twee rietstengels... Ik had maar enkele seconden tijd om af te drukken! Toen ik de foto achteraf op mijn computer bekeek, maakte mijn hart een vreugdesprongetje. De foto deed me denken aan “De Epic Split” met Jean-Claude Van Damme en de Volvo trucks. De vergelijking was treffend maar de stunt van “mijn” baardman vond ik toch het mooist."
De libel, zo klein maar zoveel uitstraling
Ariane Dupart: “Elke foto heeft voor mij een persoonlijk gevoel, hetzij gemoedstoestand, de stilte, het onderwerp, de eenvoud, het wow- gevoel van 'eindelijk is het me gelukt dit op foto te zetten', het is zo persoonlijk. Uiteindelijk heb ik deze foto eruit gekozen. Ze straalt rust, stilte, sereniteit, eenvoudige pracht, wilskracht van een prachtige libel uit. Ik hou enorm van kleuren, daardoor is deze foto de perfecte combinatie. De pracht van de natuur waar zovelen gewoon aan voorbij lopen, maar waar wij, als hobby natuurfotografen, zo intens van kunnen genieten. Zonder de dieren te dichtbij te benaderen en te storen, wil je dit prachtig moment voor jezelf opslaan en, in mijn geval, delen met de anderen.”
Een verrassing dicht bij huis
Freddy De Mey: "Toevallig kwam ik te weten dat er niet ver van mijn deur een klein gebied was waar je rustig kon wandelen, en zoals dat in deze tijd gaat is dit altijd welkom. Ik moet zeggen voor mij was dit onbekend en mijn eerste indruk viel wel tegen. Het vertrekpunt lag naast de industriezone maar een beetje later stak ik de straat over en kwam ik tussen de landerijen. Dat zag er al beter uit, maar even later was de verrassing groot. Een klein bos kondigde zich aan en eens tussen de bomen werd het rustig. Weg van de dagelijkse geluiden, alleen maar stilte, rust ... en de natuur. Onderweg kwam ik een paar poelen tegen, die weliswaar droog stonden, maar wel bij de juiste omstandigheden voor leven zouden zorgen. Het is dus duidelijk dat de natuur je steeds opnieuw voor verrassingen laat staan, en je hoeft niet noodzakelijk ver te gaan om hiervan te genieten."
Hey gaai, kijk eens naar het vogeltje
Arne Moons: "Na ongeveer 4 uren in mijn camouflagetentje te zitten wachten op de gaai kwam hij toch opdagen en zelfs heel mooi poseren voor mijn lens. Hij keek recht in de camera en dat hield hij meer dan 1 minuut vol. Daarom is deze foto een van mijn beste van het jaar 2020.”
Meer weten over onze ambassadeurs?
Onze Natuur inspireert, verbaast, emotioneert en triggert elke Belg op een andere manier. Om de band tussen de Belgen en onze natuur in beeld te brengen vanuit zoveel mogelijk verschillende perspectieven zijn we op zoek naar ambassadeurs om Onze Natuur te vertegenwoordigen. Misschien wel iemand zoals jij?
Meld je aan
Sta jij vrijwillig om 4 uur ’s ochtends op om de dauw in de eerste ochtendzon te fotograferen of weet jij hoe je het beste je camera opstelt om die schichtige heikikker in beeld te brengen? Onze Natuur zoekt recreatieve content creators met een hart en een ziel voor onze lokale, wilde, Belgische natuur.
Word ambassadeur
