Superpower sunday: De ijsvogel duikt zonder spetters
IJsvogels mogen dan wel kleine onschuldige vogeltjes lijken, toch zijn het meesterlijke jagers. Dankzij hun gestroomlijnde snavel klieven ze geruisloos door het water nog voor hun prooi weet wat er aan de hand is.
De ijsvogel is verzot op visjes en nestelt zich daarom rond waterrijke gebieden. Vanop een overhangende tak speurt hij het wateroppervlak af, op zoek naar een smakelijke prooi. Eens gespot gaat het snel: in duikvlucht gaat hij op zijn doel af en doorspiest hij het water met zijn dunne, gestroomlijnde snavel. Door deze tactiek spat het water amper op wanneer hij in de nattigheid terechtkomt. Kleine vissen zien hem daardoor nauwelijks aankomen en reageren dan ook vaak te laat. Het verhaal eindigt met een gelukkige ijsvogelfamilie en een paar volle buikjes.
Dankzij zijn superkracht is de ijsvogel niet langer alleen in de natuur te zien, ook in stedelijke technologieën duikt hij op; meer bepaald in het ontwerp van een supersnelle trein. Japanse ingenieurs raakten geïnspireerd door het kleurrijke vogeltje nadat er zich enorme geluidsproblemen voordeden bij het binnenrijden van een tunnel. Ze besloten de vorm van de getroomlijnde snavel na te bootsen aan de uiteinden van de trein en wat blijkt? De kogelvormige trein creëert 30% minder luchtdruk en dus minder geluidsoverlast. Bovendien rijdt hij ook sneller en verbruikt hij tegelijkertijd minder energie. Conclusie: ingenieurs zouden meer moeten vogelen!
