Wilde dieren spotten mét burlende edelherten-garantie
Kriebelt het bij jou ook zo hard om zelf wild te gaan spotten? Op één plek in België kan je al ons groot wild – wolf, edelhert, ree én everzwijn – met succes bewonderen. Onze redacteur ging een dagje stappen in het wildpark van het Domein van de grotten van Han en werd overdonderd door de magische lokroep van de burlende edelherten.
Het was al lang geleden dat ik in Han-sur-Lesse kwam. Ooit heb ik er de grotten bezocht, waarschijnlijk in de lagere school. Dat maakte flink indruk, want ik herinner me nog de gigantische ‘minaret’, een stalagmiet van meer dan 5 meter hoog. Maar nu waren we hier voor bovengrondse avonturen.
Te voet wild spotten
Het is bronsttijd bij de edelherten en dat wilden we wel eens in het echt horen! Een oud treintje bracht ons vanuit het dorp naar de start van de wandeling. We konden ook kiezen voor een ritje met de safari-car, maar besloten om te wandelen door de natuur. In het wildpark leven een twintigtal diersoorten, inheems in Europa. Bij het begin van de wandeling konden we al een glimp opvangen van de gigantische vlakte waar een groot deel van de dieren in semi-vrijheid leeft. Onze verrekijker bleek geen overbodige luxe en we spotten in de verte meteen al een kudde moeflons.
Wilde zwijnen, uilen en wolven
Om de grote grazers op de vlakte ook van dichtbij te kunnen bewonderen, moesten we eerst zo’n 2,5 km wandelen. Onderweg kwamen we dieren tegen in aparte verblijven. Zo zagen we in de verte tussen de bomen een ‘rotte’ everzwijnen wroeten in de grond. Drie oehoe’s – die opgevangen werden na verwondingen in de natuur – zaten ons statig aan te staren. Bij het verblijf van de wolven vatten we post op de uitkijktoren, vanwaar we een schitterend zicht hadden. Wat is het een machtig gevoel om die koningen van onze wildernis van dichtbij te kunnen aanschouwen!
Weide vol grote grazers
Hoe dichter we bij de vallei komen, hoe luider het burlen van het edelhert weerklinkt. Het indringende hoorspel van de bokken is een boodschapper voor nachtelijke vechtpartijen met opspringende mannetjesherten en tegen elkaar slaande geweien. Met het oergeluid imponeren ze andere mannetjes en proberen ze hindes van elkaar af te snoepen.
Aangekomen bij de vallei kregen we de keuze: instappen in een kleinere safari-car om rechtstreeks naar de beren te rijden (aangeraden met kinderwagens) of de wandeling verderzetten. We kozen voor het laatste en kregen daar geen spijt van.
Door de ingenieuze manier waarop het park is ingericht, kregen we in dit deel van het park nóg meer het gevoel in de vrije natuur rond te lopen. Met wildroosters worden de dieren in de vallei gehouden, terwijl de safari-car wel vrij in en uit kan rijden. Als voetganger moesten we geregeld de aangelegde wegen oversteken en op sommige plaatsen was er zelfs enkel een laag gespannen touw tussen het wandelpad en het dierenverblijf.
De Europese ‘Big Five’
In het wildpark kan je niet alleen Belgisch wild spotten, het is ook de enige plek in Europa die alle leden van de ‘Big 5’ van Europa huisvest. Daarvan heeft er eentje met zekerheid een vaste woonplaats gevonden in België: de wolf. Maar ook de lynx zou af en toe gezien worden in ons land. In het wildpark zitten twee van die majestueuze katachtigen. Ze zien er heel exotisch uit. Als kind waren het m’n lievelingsdieren en het is haast onvoorstelbaar dat ze ook af en toe in ons land passeren.
De overige drie must-sees van Europa zijn de veelvraat, de Europese bizon en de bruine beer. Die laatste is echt het paradepaardje van het wildpark. Op het einde van onze wandeling kwamen we aan bij de bruine beren, die ons trakteerden op pure schattigheid. Al zwemmend waren de jonge dieren vervat in een lieflijk stoeispel. Je kon er naar blijven kijken!
Ondertussen stond de trein naar het dorp ons al op te wachten. Gelukkig moesten we na 5,5 kilometer stappen tot in het dal (en na 3 uur enthousiast dieren spotten) niet meer terug omhoog klimmen …
