Otter duikt na bijna 50 jaar weer op in Mechels natuurgebied
In het vijverrijke Blaasveldbroek werd in één maand tijd meermaals een otter gespot door een cameraval. Het is al van begin jaren ‘70 geleden dat het zeldzame dier daar werd gesignaleerd.
Otter 'trapt' in cameraval
Het waren boswachter Hans Vanpraet en natuurliefhebber Koen De Smet die de otter konden ‘strikken’ met hun cameraval. “We hebben in het Broek van Blaasveld een cameraval geplaatst in de buurt van een wilg die door bevers werd omgeknaagd”, vertelt Vanpraet. “Die camera maakt beelden wanneer er beweging is. Om de zoveel tijd halen we die op en bekijken we samen het resultaat. In de periode van 10 februari tot begin maart kregen we niet één, maar drie keer een otter te zien. Het is als een droom die uitkomt!”
De glorieuze comeback van de otter
Niet alleen in Mechelen wordt reikhalzend uitgekeken naar de otter. Na lange afwezigheid toont de grote marterachtige zich steeds vaker in het Vlaamse natuurlandschap. Dat is heuglijk nieuws, want sinds de jaren ‘80 werd hij hier lange tijd niet meer waargenomen. Of hij ook echt uitgestorven was, weet niemand zeker. Otters houden er een verborgen leefwijze op na en geven hun aanwezigheid niet makkelijk prijs.
Wim De Maeyer, beheerder van de regio Groene Gordels voor Natuur en Bos, legt uit hoe de otter zijn comeback maakte: “In 2012 werd de otter voor het eerst nog eens gezien in Broek de Naeyer, ook in de buurt van de Rupel en vlakbij het Blaasveldbroek. Later doken er nog meer waarnemingen op, o.a. in Kruibeke aan de Schelde. Eind vorig jaar kwam dan de melding dat een otter zich gevestigd heeft in een nieuw gebied, de Oost-Vlaamse Durme- en Moervaartvallei.”
Wat weten we over de Mechelse otter?
“Aan zijn grootte te zien, is het waarschijnlijk een jong dier”, vermoedt Vanpraet. “We denken dat hij (of zij) op zoek is naar een eigen territorium, nadat hij vorig jaar zijn moeder verlaten heeft. We zagen op de beelden dat onze otter de boomstam als brug gebruikt, net zoals vele andere dieren hier. We hopen natuurlijk dat hij zich hier ook zal vestigen. In elk geval proberen we het dier nu gericht op te volgen met onze camera’s.”
Otters hebben een erg groot territorium nodig. Voor een mannetje moet je al gauw rekenen op 20 km oeverlengte. “Dat de otter hier nu opduikt, ligt niet alleen aan de verbeterde waterkwaliteit”, weet De Maeyer. “Het wil ook zeggen dat het visbestand hier goed zit én dat de groenblauwe netwerken hun werk doen. Bovendien is een deel van het gebied ontoegankelijk gemaakt voor het grote publiek, om verstoringsgevoelige dieren zoals de otter meer kans te geven. Tenslotte plukken we hier nu de vruchten van de vitale otterpopulaties in onze buurlanden. Hoe beter de otter het daar doet, hoe meer kans dat hun nakomelingen tot bij ons zullen uitzwermen én blijven!”
