Superpower sunday: De asymmetrische oren van de bosuil
We bewonderden al eerder de flexibele nek van uilen, maar de volgende superkracht is uniek voor kleine soorten zoals de bosuil. Hun oren zijn zo gepositioneerd, dat ze ermee kunnen ‘zien’.
De bosuil blijft een roofvogel en is daarom afhankelijk van kleine prooien. Om zijn dagelijkse portie knaagdier binnen te krijgen, vertrouwt hij op zijn ongelijke oren. Je zou misschien durven denken dat het een foutje in de evolutie is, maar toch is het precies zoals Moeder Natuur het wilde. Doordat de gehoorgangen op ongelijke hoogte in de kleine schedel zitten, ontstaat er een verschil in tijd en intensiteit van de geluiden die het linker -en rechteroor bereiken. Het verschil tussen beide oren wijst de bosuil de weg tijdens het jagen. Daarom zie je jongen in hun nest vaak met de kop draaien: ze moeten nog leren hoe hun ingebouwd jaagsysteem werkt.
Nog een paar leuke weetjes over het gehoororgaan van bosuilen: het geluid dat bosuilen opvangen wordt maar liefst 10 keer versterkt dankzij de veren rond de ogen (‘sluier’). Daarnaast kunnen ze hun oren dicht doen wanneer ze (overdag) slapen.
