Wat weten we over de derde aangereden wolf in Limburg?
Vanmorgen werd opnieuw een van onze Limburgse wolven aangereden. Een politiepatrouille zag het ongeval gebeuren en kon het gewonde dier nog net ontwijken, maar de auto achter hen raakte de ongeluksvogel opnieuw. Als bij wonder kon de wolf toch nog weg strompelen, waarna met man en macht gezocht werd naar het slachtoffer. Een stand van zaken.
Hoe werd er gezocht naar de wolf?
Het ongeval gebeurde in Oudsbergen, waar ook het tweede wolvenjong met het verkeer in aanraking kwam. Een ploeg van 15 man, bestaande uit medewerkers en vrijwilligers van Natuur en Bos, het Natuurhulpcentrum en Welkom Wolf, werd opgetrommeld om het dier op te sporen. Met een drone, uitgerust met een warmtecamera, probeerde men de gekwetste wolf te lokaliseren. Even dacht men succes te hebben, maar ter plaatse bleek het om een ree te gaan.
Daarnaast werd het spoor van het dier gevolgd met een zogenaamde ‘nazoekhond’, een hond die gespecialiseerd is in het opsporen van aangereden of verwond wild. Zo’n hond ruikt de stresshormonen die worden uitgescheiden via de voetzolen van een dier in nood - 't is te zeggen: hij ruikt de bacteriën die op die hormonen afkomen. Het spoor liep richting militair domein, het kerngebied van de wolvenfamilie, waar het uitdoofde en de hond het spoor bijster raakte.
Waar is de wolf nu en hoe is hij eraan toe?
Dat het wolvenspoor doodliep, hoeft geen slecht teken te zijn. Wanneer een aangereden dier bekomen is van de stress en zich weer beter begint te voelen, stopt het met het uitscheiden van stresshormonen. Hoewel ooggetuigen van het ongeluk vertelden dat de wolf duidelijk met zijn poten sleepte, wijst het vervaagde spoor mogelijk op beperkte schade aan het dier. Ook het feit dat zowel honden, mensen als drones de wolf niet konden terugvinden, wijst in die richting. Kenners gaan er dan ook vanuit dat de wolf op eigen kracht terug ‘thuis’ is geraakt.
De komende weken zullen de wildcamerabeelden van Natuur en Bos en het INBO uitsluitsel geven over de precieze toestand van het aangereden dier. Zij volgen nauwgezet op hoeveel wolven er samen gezien worden en dus nog in leven zijn. Of er vanmorgen opnieuw een welp werd aangereden of dat het om één van de ouderdieren gaat, moet DNA-onderzoek uitwijzen.
