Wilde lijsterbes, bron van leven het hele jaar rond
What’s in a name? In de zomer en de herfst smullen effectief vooral lijsters, maar ook andere vogels van de bessen die in trosjes aan deze kleine boom groeien. Voor een fikse esthetische meerwaarde in het landschap, op straat of in je tuin zorgen dan weer de geurige, crèmekleurige bloemen die tevoorschijn komen in de late lente. Populair bij mens én dier!
De wilde lijsterbes of Sorbus aucuparia is bijzonder winterhard, wat maakt dat hij prima gedijt van de Noordkaap tot de Middellandse Zee. Wat betreft het klimaat en het bodemtype is hij verre van kieskeurig, al doet hij het vooral goed op voedselarme ondergronden en staat hij liever niet met zijn wortels in het water. Je vindt hem zowel in het bos als in de stad, en zelfs in de duinen krijgt hij sinds kort voet aan de grond.
Ecologisch paradijsje
De wilde lijsterbes blinkt uit door zijn hoge ecologische waarde. Allereerst voorziet deze boom al vanaf de zomer tal van vogels maandenlang van een quasi onuitputtelijke voedselbron, in de vorm van zijn typische oranje tot vuurrode besjes. In combinatie met de bladeren die in de herfst geeloranje tot rood kleuren, lijkt de lijsterbes dan wel in vuur en vlam te staan! Eens rijp zijn de bessen zoet van smaak en wat melig van textuur: een ware lekkernij voor lijsters en spreeuwen. Via hun uitwerpselen raken de zaadjes van de wilde lijsterbes moeiteloos verspreid over een grote oppervlakte.
Maar ook tijdens de lente heeft de wilde lijsterbes veel aantrek. Dan zie je een heleboel insecten die instaan voor de bestuiving, zoals bijen, wespen, aasvliegen en allerlei kevertjes, rond de boom zoemen. Vooral de nietsvermoedende wespen, die massaal worden aangetrokken door de geurige, crèmewitte bloementuiltjes vol nectar, zijn een geliefd kostje voor vinken. En ook andere vogels vinden het zalig om hun nageslacht uit te broeden in de dichtbegroeide kruin van de wilde lijsterbes.
Wist je dat …
- Lange tijd dacht men dat de bessen van de wilde lijsterbes giftig waren. Nochtans kan je er heel lekkere confituur van maken, propvol vitamine C! Gebruik wel alleen de rijpe, zoete bessen, anders krijg je last van maagklachten.
- De Kelten beschouwden de wilde lijsterbes als een magische of zelfs heilige boom. Je ziet hem overal in Europa terug op kerkhoven, omdat hij demonen en duivels op een afstandje zou houden.
- ‘Aucuparia’, de wetenschappelijke naam van de wilde lijsterbes, stamt van het Latijnse woord ‘aucupor’, wat vogelvangst betekent. Omdat de boom zoveel gevederde bezoekers aantrekt, was het vroeger een geliefde plek voor jagers om vogels te schieten.
Herken de wilde lijsterbes
-
Hoogte: 8 tot 12 meter
-
Blad: samengestelde bladeren met een veervorm, die 9 tot 17 ovale tot langwerpige blaadjes tellen van 2 tot 6 cm lang, met een scherp gezaagde bladrand en spitse top
-
Bloem: crèmekleurige, tweeslachtige bloemen (ongeveer 1 cm groot) met platte bloemschermen, die van mei tot juni in tuiltjes aan de boom groeien
-
Vrucht: grote oranje tot vuurrode bessen (0,6-1 cm) verschijnen in trosjes aan de twijgen vanaf augustus (of zelfs nog vroeger na een extreem zacht en zonnig voorjaar)
- Schors: gladde, grauwgrijze bast met her en der enkele horizontale lenticellen
Creëer je eigen bos met subsidies van de Vlaamse Overheid
Heb jij een stuk grond en jeuken je vingers om het om te vormen tot een soortenrijk bos? Check op www.bosteller.be hoe je dat aanpakt, welke bomen geschikt zijn voor jouw stuk grond en hoe je subsidies kan aanvragen voor jouw eigen stukje topnatuur.
Naar de bosteller
