Zilvermeeuw

De zilvermeeuw is niet zomaar een zeevogel, maar een erg veelzijdige meeuw die zich zowel aan de kust, in steden en zelfs op vuilnisbelten helemaal thuis voelt. Als er maar wat te bikken valt!

Herken de zilvermeeuw

(Larus argentatus)

Je hebt de zilvermeeuw vast al in zijn natuurlijke habitat kunnen observeren. Maar hoe kan je hem nu precies onderscheiden van al die andere zeemeeuwens? Een overzicht van zijn typische soortkenmerken: 

• een grote meeuw die 55 tot 65 cm meet van kop tot staart
• het hoofd, de buik en de nek zijn wit, de vleugels en mantel zilvergrijs
• zwartwitte vleugeltippen
• witte staart
• korte, roze poten met ‘zwemvliezen’
• gele snavel met een rode vlek op de onderbek
• ogen met gele iris
• jonge zilvermeeuwen zijn moeilijk te herkennen, ze hebben een zwarte snavel, bruinachtige vlekken en een donkerbruine iris

Juveniele zilvermeeuw

Op het menu

De zilvermeeuw een echte opportunist noemen, is nog steeds een understatement. Hij mag dan wel een intrinsieke voorkeur hebben voor vis, eigenlijk stelt hij zijn maag open voor alle types voedsel. Je vindt hem vaak in havens, waar hij vissersboten volgt wanneer ze het ruime sop kiezen. Ook schaaldieren, weekdieren en andere ongewervelde zeedieren werkt hij vlot naar binnen. Wanneer hij zich landinwaarts begeeft, eet hij o.a. wormen, kleine knaagdieren, insecten en zelfs eieren en kuikens van andere vogelsoorten. 

Maar het meest staan zilvermeeuwen erom bekend voedsel te zoeken in de buurt van mensen. Ze hebben geleerd dat wij garant staan voor een ‘makkelijke hap’. Dat heeft hen niet zo’n goede reputatie opgeleverd: ze stelen frieten, halen vuilnisbakken overhoop en landen zelfs op vuilnisbelten om daar alles wat eetbaar is uit te sorteren. 

Leefgebied van de zilvermeeuw

Ook al brengt hij het liefst zijn kroost groot aan de kust, de zilvermeeuw is op zoveel meer plekken te vinden. Waarom jezelf beperken tot de Noordzee wanneer je vleugels hebt die je in één ruk dragen tot waar je maar wil zijn? Ook in steden en zelfs in agrarisch gebied komt de zilvermeeuw uitgebreid aan zijn trekken. Mensen schrikken hem niet af, integendeel. Het is dan ook niet ongebruikelijk om hem in de buurt van gebouwen, op vuilnisbelten, op het strand en op de dijk te spotten – gretig wakend over de vetrijke maaltijden van toeristen wiens honger groter blijkt dan hun maag. 

Zilvermeeuwenliefde

De zilvermeeuw brengt zijn jongen groot in kolonieverband. Koppels worden in het voorjaar gevormd en gedragen zich monogaam. Rond de maand april bouwen ze een nest op een rots, op de grond of zelfs op het dak van een gebouw. Per jaar broeden ze slechts één broedsel uit dat bestaat uit gemiddeld drie groenachtige eieren. Het koppel zit afwisselend op het nest, al is het vooral de toekomstige moeder die de eieren van warmte voorziet. 

Het broeden duurt 25 tot 33 dagen, maar ook daarna moeten de kuikens nog een tijdje warm gehouden worden alvorens ze hun eigen lichaamstemperatuur op peil kunnen houden. Het duurt vijf tot zeven weken eer de jongen hun vleugels spreiden en al die tijd krijgen ze voedsel aangereikt door hun ouders. Pas op een leeftijd van 3 jaar zijn de jonge meeuwen rijp om zelf een gezin te stichten. 

Relatie van de zilvermeeuw met de mens

Hun lawaaierige inborst en hun voorliefde voor afval maken van de zilvermeeuw geen geliefde vogel. Sommige kustgemeenten plaatsen netten of pinnen op daken, zodat meeuwen zich elders installeren om te nestelen. Zo proberen ze overlast door lawaai en uitwerpselen te minimaliseren. Hen helemaal weren uit het straatbeeld is echter een onbegonnen zaak, want zolang er etensresten te vinden zijn, blijft de zilvermeeuw present. Sommige individuen durven zelfs rechtstreeks een maaltijd uit de handen van toeristen meepikken! 

Maar meeuwen zijn ook erg nuttig in het ecosysteem van zee en kust. Het zijn aaseters die onze stranden schoonmaken en zo hun steentje bijdragen aan een nettere omgeving. Bovendien zijn zilvermeeuwen beschermde vogels die niet bejaagd mogen worden én waarvan je de nesten niet mag verstoren. En zeg nu zelf: de luide kreten van de zilvermeeuw, die horen toch even goed bij een uitstap naar zee als het obligate schelpjes rapen en het terrasje op de dijk? 

Wist je dat de zilvermeeuw …

• voorkomt in twee ondersoorten? Larus argentatus argenteus leeft in West-Europa en IJsland (en komt dus bij ons broeden), terwijl Larus argentatus argentatus vooral rondvliegt in Scandinavië en de Baltische staten. 
• er als jonge vogel vier jaar over doet om zijn volwassen verenkleed met typische kleuren te krijgen? In al die opeenvolgende jaren ziet hij er telkens een tikkeltje anders uit, waardoor het voor beginnende vogelspotters niet makkelijk is om (eender welke) jonge meeuw te herkennen. 
• erg oud kan worden? De oudste zilvermeeuw ter wereld bereikte een leeftijd van meer dan 30 jaar!