Hoe wapenen sneeuwklokjes zich tegen de sneeuw?
De Belgische winter is onvoorspelbaar: de ene dag lijkt de lente al in zicht, terwijl de dag erna de natuur op veel plaatsen bedolven wordt onder een deken van sneeuw. Zo ook het sneeuwklokje, dat lieflijke bloempje met hangend kopje en drie witte bloemblaadjes die behoorlijk langer zijn dan de andere drie. Verrast door de vrieskou, lijkt het sneeuwklokje wel flauwgevallen. Geen paniek: deze ingenieuze bolplantjes zijn in staat weer te verrijzen wanneer het kwik stijgt!
Veel planten stoppen in de winter met groeien. Ze leggen hun sapstroom stil, opdat ze niet kapot zouden vriezen. Maar sneeuwklokjes hebben een andere strategie. Met hun bol vol voedselreserves beginnen ze al vanaf januari te groeien. Hun stevige bladertoppen boren zich een weg naar boven doorheen de harde wintergrond. En wanneer het vriest, voorkomen speciale antivrieseiwitten dat er scherpe ijskristallen ontstaan die hun cellen gewoonweg lek prikken.
Ze bevriezen dus niet, maar wanneer ook het grondwater bevriest hangen er soms maar slapjes bij of gaan ze zelfs helemaal plat liggen. Dat komt omdat ze geen water meer kunnen opnemen, terwijl er wel nog steeds water verdampt. Wanneer het terug warmer wordt, vullen hun cellen zich met water en gaat de plant weer stevig rechtop staan.
