Uitgetest: kunstroute door het natuurreservaat van Orti
Op een zonnige winterdag roept de schoonheid van onze Belgische natuur. Waar is het dan beter toeven dan in het natuurreservaat van Orti? Je kan er alles combineren in één wandeling: water, weides, bossen én kunst. Bovendien is het gebied rond de westelijke Ourthe in de provincie Luxemburg ook een echte hotspot voor otters en bevers. Heb je altijd al een bever of een otter van dichtbij willen bewonderen? Onze redacteur ging op uitstap en kwam met dit sfeerverslag terug.
We ontmoeten elkaar in de buurt van Sainte-Ode om de route te beginnen. We doorkruisen deze middag een wetland van 18 hectare groot. Onze wandeling start in de hoogstamboomgaard van Orti waar appel-, peren-, pruimen-, noten- en kastanjebomen een natuurlijk, landelijk ecosysteem vormen dat typisch is voor de Hoge Ardennen. Vroeger waren dit soort fruitboomgaarden omnipresent in het landschap en werden de vruchten gebruikt om jam, sap en alcoholische dranken te maken. De intensieve landbouw na de Tweede Wereldoorlog maakte daar helaas een einde aan. Vandaag zijn in dit gebied 36 bomen herplant om het onderhoud en het gebruik van winterharde fruitbomen te herintroduceren bij het grote publiek. Het mag gezegd worden: wat een mooi zicht! Hier en daar zijn de toppen van de bomen nog bedekt met een laagje sneeuw terwijl de zon door de takken komt piepen.
Links: boomgaard - Rechts: Ceci est un arbre (Koen Van Elsen)
Kunstroute door moerasgebied
Gelukkig hebben we stevig schoeisel aangetrokken want wat volgt zijn wandelpaden die door de smeltende sneeuw zijn veranderd in kleine modderbaden. “Dit is een boom” lezen we aan onze linkerkant. Het eerste van de negen bezienswaardigheden op onze met kunst bezaaidewandelroute is al te zien. We slaan een nieuw pad in (volg de gele markering) en wandelen een licht afhellend paadje af waar een heel nieuw landschap tevoorschijn komt. We staan nu midden in moerasgebied. Ondanks het hoge waterpeil van de Laval, een zijrivier van de Ourthe, houden we onze voeten droog door de weg over een loopbrug te volgen. Een wegwijzer vertelt ons dat er in dit gebied otters aanwezig zijn, Wat later zien we in de verte ook een silhouet op de oever. Hét bewijs dat de inspanningen van het LIFE Otter project een succes zijn. Het project heeft als doel dit majestueuze dier, een echte indicator voor de waterkwaliteit in de regio, te verwelkomen.
De vlonderpaden brengen ons naar een idyllische picknickplek aan het water. We nemen een korte pauze en genieten van de rust. We lezen dat de vijver, die in 1900 werd gegraven en daarna geleidelijk aan verwaarloosd werd, in 2004 hersteld is om de biodiversiteit van het natuurreservaat in stand te houden en totale herbebossing te voorkomen. In de zomermaanden kom je er amfibieën en libellen tegen.
Rechts: Maiandros (Alexandre Rossignon Norska)
Bevers gespot!
We zetten onze wandeling verder in het bos. Het zonlicht schijnt door de met mos bedekte bomen. Wat een sprookjesachtig tafereel! Geleidelijk aan opent het bos zich aan onze linkerkant en krijgen we terug zicht op de oevers van de Laval. We zien aangevreten boomstammen en afgeknaagde takken. Een dam iets verderop laat er geen twijfel meer over bestaan: dit is het werk van een bever. We steken opnieuw een brug over en belanden in een weide. Twee houten palen wijzen naar de “Domino d’Orti”. We hoeven niet lang te zoeken. Aan de andere kant van het grasland zien we het opvallende beeldhouwwerk van Kris Rabaut. In een poging dichter bij de levensechte domino te komen, houdt een bevroren watermassa ons tegen. We kunnen onmogelijk inschatten hoe diep het water is. We besluiten om wat verderop een oversteek te maken en belanden op een grindweg. We nemen de bocht links en beklimmen de (lichte) helling voor een prachtig uitzicht over het landschap. Het is late namiddag en de maan komt op terwijl de zon ondergaat. Vanop de kleine heuvel bewonderen we het feeëriek verlichte landschap. Veel tijd om stil te staan bij de pracht en praal van de Ardennen hebben we niet, er wachten nog andere kunstwerken op onze route.
In het midden: Domino D'Orti (Kris Rabaut)
We steken een oude spoorwegbrug over die oorspronkelijk gebouwd werd bij de ingebruikname van de spoorlijn Marche-en-Famenne/Marloie/Amberloup/Bastogne/Martelange. De brug is omgevormd tot een goed begaanbaar wandelpad door de gemeente Sainte-Ode. De volgende en voorlaatste halte op deze kunstroute is het werk van Georges Blaise. Het beeldhouwwerk stelt een reusachtige druppel voor en herinnert ons aan het belang van water als schepper van al het leven. Niet veel verder kruisen we het allerlaatste kunstwerk: “Natura jura sua semper resumit” ofwel “De natuur neemt altijd haar rechten terug” van Guy Fagny. Een werk dat het hele natuurreservaat van Orti goed samenvat. Aan het einde van de wandeling wacht ons nog een laatste krachtinspanning. Een houten trap met buitenproportionele treden brengt ons terug naar de hoger gelegen boomgaard waar we onze wandeling begonnen. We keren ‘s avonds moe maar voldaan terug naar huis met mooie herinneringen aan een waardevol stukje natuur.
Praktisch
Wandeling: Kunstroute door het natuurreservaat van Orti
Afstand: 3,3 km
Toegankelijkheid: stevige wandelschoenen vereist, niet geschikt voor rolstoelen of kinderwagens
Startpunt: Rue du Vieux Moulin, Sainte-Ode, België
Moeilijkheidsgraad: 47/100
