Wilde eenden voeren: do's en don'ts
Raak je ook zo vertederd wanneer je een jong eendengezinnetje op het water ziet dobberen? Misschien raak je dan wel in de verleiding om die snaterende watervogels een extraatje toe te gooien. Al denk je toch maar beter twee keer na voor je een zak oud brood in een vijver uitschudt. Er zijn namelijk wel een paar regels die je moet volgen bij het voeren van wilde eenden.
Hou er ten eerste rekening mee dat wilde eenden zelden of nooit hulp nodig hebben om zich te voeden. Ze zijn namelijk in staat om hun voedsel het hele jaar rond in de buurt van water te vinden. Ga je hen te vaak voeren, dan riskeer je zelfs dat ze afhankelijk worden van mensen, en dat wil je in het algemeen vermijden bij alle wilde diersoorten. Daarnaast verbieden veel gemeentelijke verordeningen het voeren van wilde dieren in de openbare ruimte, dus informeer je altijd eerst even bij je gemeente. Bij vriestemperaturen of in een zeer strenge winter heb je over het algemeen het recht om van deze principes af te wijken. Maar dat wil nog niet zeggen dat je wilde eenden om het even wat te eten mag geven!
Brood, een vals goed idee
Wie heeft er nog nooit een troep eenden gezien die zich verzamelden rond iemand die brood naar hen gooide en dacht dat hij daarmee het juiste deed? Toch is brood verre van ideaal voor eenden – en voor vogels in het algemeen. Het zwelt op in hun maag en veroorzaakt spijsverteringsproblemen, voorziet ze niet van de voedingsstoffen die ze nodig hebben, trekt ratten aan en beschimmelt snel, vooral bij contact met water. Algen vermenigvuldigen zich dan al gauw en potten de zuurstof op die andere waterorganismen nodig hebben, en de schimmel bevordert de ontwikkeling van bacteriën en infecties.
Erger nog: brood kan zelfs bijdragen aan specifieke misvormingen van de vleugels, ‘engelenvleugels’ genaamd. Die benaming klinkt dan misschien poëtisch, maar de misvorming is erg gevaarlijk voor het dier in kwestie: de veren groeien te snel voor het vleugelgewricht en draaien naar buiten, waardoor de eend niet kan vliegen. Bij volwassen, volgroeide exemplaren is deze misvorming ongeneeslijk en verkort ze dus hun levensverwachting. Engelenvleugels worden veroorzaakt door een overmatige inname van koolhydraten en eiwitten, in combinatie met een tekort aan vitamines en mineralen. Kortom … alles waar brood uit bestaat.
Zo help je eenden een handje in de winter
Je hebt het al begrepen: brood hoort absoluut niet thuis in het dieet van wilde eenden. Maar hoewel ze onze hulp normaal gesproken niet nodig hebben, kan een (langere) periode van vorst hun zoektocht naar voedsel wel bemoeilijken … en dan is een uitzonderlijke helpende hand wel gerechtvaardigd. Maar wat kan je in dit geval dan wél aan eenden voeren?
In het wild voeden onze eenden zich voornamelijk met kleine waterdieren (schaaldieren, vissen), weekdieren, spinnen, wormen, insecten, planten en zaden. Als je ze wil helpen, is het beter om zo dicht mogelijk bij hun natuurlijke voedingspatroon te blijven. Geef dus de voorkeur aan groene groenten (sla, erwten), granen- en zadenmengsels. Strooi nooit te grote hoeveelheden tegelijk, om te voorkomen dat er overschotjes ontstaan die andere, zogenaamde schadelijke soorten aantrekken en de ontwikkeling van schimmels en bacteriën in de hand werken.
Maak je tuin gastvrij
Het is geen geheim: de beste manier om wilde dieren te helpen is door hen voldoende ruimte te geven. Heeft je tuin een vijver, zorg er dan voor dat het water schoon en fris blijft om bacteriegroei te voorkomen en kies voor een zo natuurlijk mogelijke tuin. Daar help je niet alleen de eendjes mee, maar ook alle andere lokale fauna en flora. Je kan ook waterplanten kweken die als voedsel – en mogelijk onderdak – dienen voor eenden, zoals tenger fonteinkruid, heen of zeebies, watertorkruid of zelfs de gele lis.
